Alzheimer wordt vaak gezien als een ziekte die alleen voorkomt bij ouderen. Wat veel mensen vergeten, is dat er ook jonge mensen worden getroffen door de diagnose Alzheimer of dementie. Zo ook 'ons mam'.

De klachten van mijn moeder begonnen simpel. Soms vergat ze wat boodschappen en zoals iedere ouder was ze weleens onhandig met haar mobiele telefoon. Tot de klachten een paar jaar geleden verergerden. Eerst werd gedacht aan de overgang, dat was immers de leeftijd die ze toen ongeveer had. Nu alweer vijf jaar geleden werd ze dan toch geconfronteerd met de diagnose Alzheimer. En zo staat de wereld plotseling op z'n kop.

Na zo lang mogelijk voor mama te hebben gezorgd, woont ze nu in een verzorgingstehuis met een speciale afdeling voor jongdementerenden. Ik kan alleen met volle lof spreken over de mensen die haar daar verzorgen en met haar aan dagbesteding doen, zoals bijvoorbeeld de Mimakkers en de vrijwilligers.

Mama en ik maken nog wel contact, maar dan met fysiek contact, blikken die we uitwisselen, maar voornamelijk met muziek. Samen swingen we tijdens het wandelen op liedjes uit haar jeugd en op Nederpop. Op deze manier maak ik nog herinneringen met haar en leven we even gezellig in het nu.

Afgelopen jaar ben ik begonnen met hardlopen en ik heb de smaak lekker te pakken gekregen. Mam was vroeger ook erg sportief en altijd onderweg met de benenwagen. Het lijkt me dan ook mooi om haar trots te maken en de halve marathon voor haar te gaan lopen! Een extra stok achter de deur zal ik maar zeggen. 😉 Hopelijk kunnen we een mooi bedrag ophalen dat naar het Alzheimerfonds gaat.

Veel liefs,
Lisanne ♥️

'Zeuren heeft geen zin, ongeacht de kwaal. Geniet van elk moment, zo levend als je bent. Leef je hele leven maximaal.'